Στο Χάιντ Παρκ, στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου, ξέσπασε σε λυγμούς από την πίκρα του και την απογοήτευσή του για το γεγονός ότι έχασε το βάθρο στις λεπτομέρειες.
Στο Ρίο πάντως, τέσσερα χρόνια αργότερα, ο Σπύρος Γιαννιώτης… φρόντισε να κλάψει, όχι μόνο ο ίδιος αλλά και όλη η Ελλάδα, αυτή τη φορά από χαρά και συγκίνηση.
Το χρωστούσε άλλωστε στον εαυτό του για την τεράστια προσπάθεια που έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια.
Το χρωστούσε σε όλη την Ελλάδα, που γνωρίζει τις απίστευτες δυνατότητες του… γερόλυκου πλέον (έχει πατήσει τα 36) πρωταθλητή των ανοιχτών θαλασσών.
Ο Σπύρος Γιαννιώτης λοιπόν κρατούσε το καλύτερο για το τέλος. Στην τελευταία του συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες έκανε κατάθεση ψυχής στο Ρίο και πραγματοποιώντας ένα πολύ δυνατό φίνις στον τελικό των 10 χιλιομέτρων ανοιχτής θαλάσσης κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στην 31η Ολυμπιάδα.
Μάλιστα ο Έλληνας πρωταθλητής «άγγιξε» το χρυσό, ωστόσο μετά από εξέταση του φώτο φίνις, οι κριτές έδωσαν τελικά πρώτο τον Ολλανδό Φέρι Βέερτμαν και δεύτερο, με τον ίδιο χρόνο τον κολυμβητή του Ολυμπιακού, που πάντως έκανε την υπέρβαση, κατακτώντας το μόνο μετάλλιο που έλειπε από την πλούσια συλλογή του.
Ο Γιαννιώτης ξεκίνησε συντηρητικά και στα πρώτα 2,5 χιλιόμετρα ήταν 23ος με ένα λεπτό διαφορά από τον προπορευόμενο αθλητή.
Στα 5 χιλιόμετρα ήταν στην 22η θέση με 1,5 λεπτό διαφορά από τον Αυστραλό Πουρτ που οδηγούσε την κούρσα, ωστόσο ανέβασε ρυθμό καθώς στα 7,5 χιλιόμετρα είναι 14ος και τα έδωσε όλα για όλα, για το μετάλλιο, καταφέρνοντας να ανέβει τελικά στο δεύτερο σκαλί του βάθρου.
Στο τρίτο σκαλί του βάθρου ανέβηκε ο Γάλλος Μαρκ-Αντουάν Ολιβιέ.
«Σήμερα είναι η καλύτερη στιγμή της ζωής μου»
Στις δηλώσεις του μετά την απονομή ο Έλληνας πρωταθλητής με τη συγκίνηση να είναι έκδηλη στο πρόσωπό του ανέφερε: «Μετά τη Βαρκελώνη, το 2013 στο Παγκόσμιο είχα πει στον εαυτό μου ότι θα κυνηγήσω τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. Όταν πήρα την πρόκριση πέρσι, ήθελα πολύ να κυνηγήσω κάτι πολύ όμορφο.
Σήμερα όλα λειτούργησαν υπέρ μου. Με τον προπονητή μου (Νίκο Γέμελο), είχαμε πει να μην φτάσουμε στα τελευταία εκατό μέτρα με τους άλλους. Είναι πιο νέα παιδιά και είχαν καλύτερο σπριντ. Κι όμως κατάφερα να ξεφύγω μέσα από αυτό το γκρουπ. Σημασία έχει ό,τι έκανα αυτό που ήθελα.
Αφιερώνω το μετάλλιο στον προπονητή μου, με τόση προσπάθεια τόσα χρόνια. Ένα πολύ μεγάλο μερίδιο είναι του Νίκου. Το αφιερώνω στην οικογένειά μου, στη γυναίκα μου που με στηρίζει. Σε όλο τον κόσμο που με στηρίζει. Το αφιερώνω σε όλους. Είναι το καλύτερο που μπορούσα να έχω.Το έχω αυτό (με τα δάκρυα). Είναι δάκρυα χαράς, συγκίνησης. Σήμερα είναι η καλύτερη στιγμή της ζωής μου».
Ένσταση για να γίνει το ασημένιο... χρυσό
Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι η ελληνική πλευρά θα κάνει ένσταση, ζητώντας να δοθούν δυο χρυσά μετάλλια, πάνω στη λογική ότι στα 100μ. πεταλούδα δόθηκαν τρία ασημένια μετάλλια επειδή τερμάτισαν μαζί οι κολυμβητές. Να δούμε αν θα γίνει αποδεκτή, αν και ο πρωταθλητής μας παραδέχτηκε τη νίκη του Ολλανδού.
ΠΗΓΗ: Ζούγκλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου