13.5.16

Όταν σουρουπώνει στην παραλία... (Νέα Κίος)













Σταυροδρόμια...


Τα σταυροδρόμια στη ζωή μας... 
Δύσκολο πράγμα ε;; Δύσκολο πράγμα η επιλογή...
Κάθε σταυροδρόμι έρχεται τη στιγμή ακριβώς εκείνη, που νοιωθουμε πως κάτι αλλάζει μέσα μας, κάτι ζητάει ακρόαση και φωνή.. 
Και έρχεται για να μας δείξει, οτι μπροστά μας η ζωή δεν ανοίγει μονοδρόμους, αλλα μονοπάτια άπειρα.. 
Και η πορεία μας είναι μια σειρά απο επιλογές... 
Τι θα επιλέξεις;; Το μονοπάτι ή το δρόμο;; Την ανηφόρα ή την κατηφόρα;; 
Άπειρες επιλογές, άπειρα σταυροδρόμια, διχάλες, που μας κάνουν να στεκόμαστε για λίγο, να κάνουμε παύση στην πορεία μας, για να επιλέξουμε.. 
Και είναι αυτη η επιλογή, που μας βοηθάει να δούμε, τί ποθεί η καρδιά μας.. 
Μας ωθεί να συμμαζέψουμε ανακατεμένες και ασυγύριστες σκέψεις, αισθήματα, όνειρα, αναμνήσεις, χαρές και θλίψεις.. 
Σε κάθε σταυροδρόμι , θυμόμαστε αυτό που ξεχάσαμε, αυτό που κρύψαμε, αυτό που αγνοήσαμε.. Γι'αυτό, στο επόμενο σταυροδρόμι, στάσου να χαρείς το φύσημα του αγέρα, 
τη ζεστασιά του ήλιου και της βροχής το δρόσεμα, 
και σαν κοιτάξεις τα δυο σου μονοπάτια, πάρε εκείνο που σου υπόσχεται μια μεγάλη περιπέτεια.. Ακριβώς με την ίδια εκείνη ανυπομονησία και ενθουσιασμό, που ξεκινά έναν περίπατο στο άγνωστο κι ένα μικρό παιδί.. 


ΠΗΓΗ : apostagmatakardias.blogspot.gr

Σαν σήμερα το 1982, έφυγε η Κυρά της Ρώ


Η Κυρά της Ρω (1890-1982) που το πραγματικό της όνομα ήταν Δέσποινα Αχλαδιώτη, υπήρξε μέλος της Αντίστασης κατά την περίοδο της κατοχής και επί 40 χρόνια (από το 1943 ως το θάνατό της) ύψωνε την ελληνική σημαία στην ακριτική νησίδα της Ρω κάθε πρωί και τη κατέβαζε με τη Δύση του ήλιου. Στη Ρω είχε εγκατασταθεί με τον άντρα της και την τυφλή μητέρα της από το 1924.
Βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών (1975), το Πολεμικό Ναυτικό, τη Βουλή των Ελλήνων, το Δήμο Ρόδου, την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος και άλλους φορείς. Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας έστειλε ναυτικό άγημα και αντιπροσωπεία του ΓΕΝ στο Καστελόριζο όπου, στις 23 Νοεμβρίου 1975, της απένειμε το μετάλλιο για την πολεμική περίοδο 1941-1944 για τις «προσφερθείσες εθνικές υπηρεσίες της», όπως ανέφερε η απόφαση του Υπουργού Άμυνας.
Απεβίωσε σε ηλικία 92 ετών, σε νοσοκομείο της Ρόδου, στις 13 Μαΐου του 1982. Η κηδεία της έγινε με τιμές δημοσία δαπάνη στο Καστελλόριζο, παρουσία του τότε υφυπουργού Άμυνας Αντώνη Δροσογιάννη, και η σορός της μεταφέρθηκε στην Ρω και ετάφη κάτω από τον ιστό όπου ύψωνε τη σημαία.

Ιστορία
Το 1927, εγκαταστάθηκαν στη Ρω μόνιμα ο Κώστας και η Δέσποινα Αχλαδιώτου για να ασχοληθούν με την κτηνοτροφία, εντελώς μόνοι τους μέχρι το 1940. Τη χρονιά εκείνη όμως αρρώστησε βαριά ο Κώστας Αχλαδιώτης. Η φωτιά που άναψε η γυναίκα του για να ειδοποιήσει με σινιάλα καπνού τους κατοίκους του Καστελλόριζου και τους παραπλέοντες ψαράδες δεν έγινε εγκαίρως αντιληπτή. Ο σύζυγός της άφησε την τελευταία του πνοή μέσα σε μια ψαρόβαρκα που τον είχε παραλάβει καθυστερημένα για να τον μεταφέρει στο γιατρό του Καστελόριζου.
Η κυρά της Ρω φρόντισε μόνη της για την ταφή του συντρόφου της. Έπειτα, γύρισε πάλι στη Ρω, αυτή τη φορά με τη γριά μητέρα της, όπου πέρασε τα χρόνια της κατοχής. Εκεί θα προσέφερε υπηρεσίες σε στρατιώτες του Ιερού Λόχου. Με «δυνατή φωνή και γοργή περπατησιά», όπως την περιγράφει ο βιογράφος της Κυριάκος Χονδρός, δεν εγκατέλειψε ποτέ το νησί, ακόμα κι όταν το Καστελόριζο, που βομβαρδίστηκε από τους Άγγλους τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας, το 1943, ερήμωσε σχεδόν από τους κατοίκους του, εκ των οποίων οι περισσότεροι εξαναγκάστηκαν στο δρόμο της προσφυγιάς.
Μετά το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πόλεμου, τα Δωδεκάνησα και μαζί μ’ αυτά και το Καστελόριζο και όλες οι παρακείμενες νησίδες και βραχονησίδες, σύμφωνα με τη Συνθήκη των Παρισίων της 10ης Φεβρουαρίου 1947, περιήλθαν στην Ελλάδα. Η μοίρα της Ρω ήταν λοιπόν αναπόσπαστα συνδεδεμένη μ’ αυτή του Καστελόριζου.
Στις 13 Σεπτεμβρίου 1943, για πρώτη φορά Ελληνικό αντιτορπιλικό, το «Παύλος Κουντουριώτης», κατέπλευσε στο Καστελόριζο, όπου βομβαρδίστηκε μέχρι τις 19 Νοεμβρίου 1943 από Γερμανικά στούκας. Οι κάτοικοι αναγκάστηκαν πάλι να φύγουν με συμμαχικά πλοία είτε προς Κύπρο είτε προς τις μικρασιατικές ακτές. Ωστόσο, η Κυρά της Ρω παρέμεινε στο νησί να υψώνει κάθε πρωί την Ελληνική σημαία, προσφέροντας τη βοήθεια της σε Ιερολοχίτες που βρήκαν καταφύγιο εκεί. Με τη λήξη του πολέμου, ορισμένοι κάτοικοι επέστρεψαν στο Καστελόριζο κατά ομάδες.
Οι περιπέτειες για την Κυρά της Ρω δεν τελείωσαν με την απελευθέρωση. Τον Αύγουστο του 1975, ο Τούρκος δημοσιογράφος Ομάρ Κασάρ και δύο ακόμα άτομα, παρακολουθώντας τη Ρω και εκμεταλλευόμενοι την ολιγοήμερη απουσία της Δέσποινας Αχλαδιώτου για λόγους υγείας, αποβιβάστηκαν εκεί και τοποθέτησαν πάνω σ’ ένα κοντάρι 4 μέτρων τη σημαία τους. Η Κυρά της Ρω την κατέβασε αμέσως, όταν γύρισε. Στις 1 Σεπτεμβρίου 1975, κατάπλευσε στο Καστελόριζο το ανθυποβρυχιακό σκάφος «Γ. Πεζόπουλος» για συμπαράσταση στην κυρά της Ρω. 

Το τσουβάλι της φιλίας


Γράφει η Τάμι Γκεκτσιάν

Ξεκινάς με ένα τσουβάλι γεμάτο ανθρώπους. Άνθρωποι που αποκαλείς γνωστούς, φίλους, συμφοιτητές, συνάδελφους, κολλητούς, γείτονες, συμμαθητές. Πόσο γεμάτη ζωή με τόσους ανθρώπους, σκέφτεσαι και χαμογελάς αθώα.

Προχωράς δυο βήματα και νιώθεις πως το τσουβάλι σα να έχει ελαφρύνει. Ανοίγεις και βλέπεις πως κάποιοι λείπουν, πως κάποιοι έχουν φύγει ή τους έχεις διώξει και εσύ. Όχι μην ανησυχείς δε σε κακολογούν, ούτε τους κακολογείς, απλά έτσι είναι οι άνθρωποι, απλά χάνονται, απλά δε συνεχίζουν, απλά δεν ταιριάζουν. Κλείνεις το τσουβάλι ανέκφραστα, έχεις τόσους πολλούς που δε σε νοιάζει.

Προχωράς άλλα τρία βήματα. Κοντοστέκεσαι ξάφνου. Σα να έχει ελαφρύνει και άλλο το άτιμο. Το ανοίγεις και τι να δεις… Ούτε οι μισοί. Μα σαν να προστέθηκαν και κάποιοι άλλοι, λίγοι, όχι πολλοί. Μα τι στην ευχή; Εσύ θα έπαιρνες όρκο ότι κάποιοι θα ήταν μέσα και κάποιοι άλλοι δε θα έμπαιναν ποτέ. Κλείνεις συλλογισμένος το τσουβάλι και προχωράς άλλα τέσσερα βήματα.

Μα το τσουβάλι το νιώθεις πιο ελαφρύ από ποτέ, επικίνδυνα ελαφρύ θα έλεγε κανείς. Σταματάς να δεις μήπως τρύπησε το τσουβάλι και άδειασε μονομιάς, αλλά μια χαρά το βλέπεις. Ξεμπλέκεις τα δεμένα κορδόνια του και κοιτάς μέσα. Μα τους εκατό κλέφτες σκέφτεσαι, τι έχει γίνει; Που εξαφανίστηκαν όλοι; Ψάχνεις εδώ, ψάχνεις εκεί, λίγους νοματαίους βλέπεις.

Προχωράς άλλο ένα βήμα μικρό, όχι μεγάλο και πλέον είσαι σίγουρος ότι το τσουβάλι έχει τρυπήσει. Το κοιτάς από κάτω και όντως είναι τρύπιο. Αναθεματίζεις για ώρα από εδώ και εκεί, μέχρι που προσέχεις πως κάποιοι λίγοι έχουν γαντζωθεί τριγύρω και με κόπο κρατιούνται, αλλά δεν παραιτούνται. Δεν είναι πολλοί. Μια χούφτα άνθρωποι, οι δικοί σου άνθρωποι.

Τους κοιτάς και τους αναγνωρίζεις. Είναι αυτοί που και η απουσία τους καμιά φορά ήταν ορατή μόνο στο μάτι, γιατί ήξερες πως είναι κάπου στο εκεί. Είναι αυτοί που και στο δικό τους τρύπιο τσουβάλι της φιλίας, είσαι αυτός που γαντζώθηκε, που δεν παραιτήθηκε. Μπαλώνεις χαρούμενος το τσουβάλι, το ρίχνεις στις πλάτες και το προσέχεις σαν τα μάτια σου. Δε φοβάσαι πια μήπως αδειάσει, αλλά μήπως και γεμίσει, γιατί επιτέλους νιώθεις πιο γεμάτος από ποτέ.

Και αν σου πουν πως φταις εσύ που τους έβαλες όλους στο ίδιο τσουβάλι, να τους πεις πως το τσουβάλι της φιλίας χωράει πολλούς μα στο τέλος κρατάει λίγους.


ΠΗΓΗ: enallaktikidrasi.com

ΦΙΛΟΖΩΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΡΓΟΥΣ ΛΑΪΖΑ : Ένα χτυπημένο σκυλάκι χρειάζεται φιλοξενία


Χτυπήθηκε προχτές από αυτοκίνητο στο super market Μαρινόπουλος.
Μεταφέρθηκε από υπάλληλο του καταστήματος στον κτηνίατρο και προς τιμήν της, η οδηγός που άθελά της το τραυμάτισε, εμφανίστηκε στον κτηνίατρο και ανέλαβε τα έξοδα της περίθαλψής του. 
Χρειάζεται όμως ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ εφόσον το ένα του ποδαράκι, ουσιαστικά διαλυμένο, μπήκε σε γύψο.... Δεν μπορεί να επανατοποθετηθεί, για ευνόητους λόγους.
ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΘΟΛΟΥ ΧΩΡΟ! 
Παρακαλούμε βοηθήστε μας, χρειάζεται μόνο μια γωνίτσα για είκοσι μέρες, θα σας βοηθήσουμε σε οτιδήποτε χρειαστεί. Δε μπορεί να παραμείνει άλλο στο κλουβί του κτηνιατρείου, δεν του κάνει καλό. 
Είναι αγοράκι 8-10 μηνών. 
Τηλ επικοινωνίας 6980966810 και 6970339964


Έκθεση ζωγραφικής του Ρήγα Ρηγόπουλου από αύριο...




Ασίνην τε… του Αντώνη Παπαδόπουλου στην Αρχαία Ασίνη


Ο Αντώνης Παπαδόπουλος, θεατρικός συγγραφέας , σκηνοθέτης και ιδρυτής του Ιωνικού θεάτρου, θα παρουσιάσει στην Αρχαία Ασίνη (Καστράκι) το μονόπρακτό «Ασίνην τε...» στις 22 Μαΐου, στις 11:30 π.μ.
To μονόπρακτο αυτό αναφέρεται στη σχεδόν ξεχασμένη ακρόπολη και πόλη της Αργολικής Ασίνης, μια πολιτεία που άκμασε για χιλιετίες, στη σκιά των Μυκηνών και καταστράφηκε από τους Αργείους.

Το έγραψα γιατί σ’ αυτό τον πανέμορφο βράχο, τον τριγυρισμένο από τη καταγάλανη θάλασσα πέρασα πολλά εφηβικά καλοκαίρια, περπάτησα τη κάθε γωνιά του όλες τις ώρες, από το ξημέρωμα ως τη βαθειά νύχτα. Ψηλάφισα  τη κάθε του πέτρα, τη κάθε κρυφή σπηλιά, τους πύργους και τις σκάλες του.

Ένας βράχος στη θάλασσα με ίχνη από όλη σχεδόν την ιστορία της χώρας μας. Από την αρχαιότητα ως τον Β’ Παγκόσμιο, κι αν προσθέσει κανείς και τη θέα του Τολού, ως τα σήμερα. Μόνο ίχνη !… Μικρές βουβές μαρτυρίες μιας κάποτε ζωντανής πόλης, που όμως κανείς δεν αναφέρεται ιδιαίτερα σ’ αυτήν.

Τη πρωτογνωρίσαμε από τον Όμηρο, όταν στην αρχή της Ιλιάδας, αναφέρει τη φράση «Ασίνην τε», στο κατάλογο των πόλεων που πήραν μέρος στο Τρωικό Πόλεμο.

Μετά από αιώνες, έρχεται ο Αθάνατος Σεφέρης, να μας ξαναθυμίσει αυτή τη χαμένη πόλη με το αριστούργημά του «Ο βασιλιάς της Ασίνης». ‘Οταν ήμουν μικρός και κατέβαινα στη σπηλιά δίπλα στη θάλασσα, μου άρεσε να κάθομαι ήρεμα και να περιμένω ν’ ακούσω τις νυχτερίδες που κουβαλούν τη πνεύμα αυτού του βασιλιά, στην ακρόπολή του, σύμφωνα με τον Ποιητή.

Μία σειρά από τυχαία γεγονότα, με έκαναν να μην έχω ανεβάσει ακόμη στη σκηνή αυτό το μονόπρακτο. Εκδόθηκε στο βιβλίο μου «9 μονόπρακτα+1» αλλά δεν ανέβηκε ποτέ. Κι έτσι άρχισα να ονειρεύομαι πως το ιδανικό για μένα, θα ήταν να ανέβει ή έστω να διαβαστεί για πρώτη φορά, στην ίδια την αρχαία Ασίνη. 
Η ευκαιρία μου δίνεται με την εκδρομή που διοργανώνει η Ιωνική Λέσχη Ανάγνωσης της Ένωσης Μαγνησίας Μικράς Ασίας, τη Κυριακή 22 Μαϊου. 
Ο Κυριάκος Ψαρράκος και η Νάσια Καραγιάννη, θα διαβάσουν σε θεατρικό αναλόγιο τους ρόλους του ζευγαριού απ’ την Ασίνη και ο Νίκος Λιανός, τον Μυκηναίο στρατιώτη.

Περίληψη : Αμέσως μετά τον πόλεμο της Τροίας, ένας Ασιναίος επιστρέφει σπίτι του κουβαλώντας τις βαρειές αναμνήσεις του πολέμου. Η γυναίκα του στο μεταξύ, έχει σκληρήνει και θυμώσει βαθειά, με τις ανόητες αιτίες που χωρίζουν και καταστρέφουν το οικογενειακό κύτταρο. Θα προσπαθήσουν να βρουν μια χρυσή τομή στη σχέση τους, αλλά η άφιξη ενός Μυκηναίου που ζητά ακόμα μια φορά βοήθεια από τους Ασιναίους για τη προστασία του Ορέστη που στο μεταξύ έχει δολοφονήσει τη Κλυταιμνήστρα, θα δείξει στο ζευγάρι πως κάποια πράγματα ο πόλεμος τα σκοτώνει οριστικά.

Ο χρόνος που διαδραμματίζεται το έργο είναι ασαφής. Θα μπορούσε να είναι τότε, αλλά θα μπορούσε και νάναι τώρα, μέσα στα ερείπια της λησμονημένης πόλης.


Αντώνης Παπαδόπουλος


«Η Ευρώπη στην περιοχή μου 2016» στο Μουσικό Σχολείο Τρίπολης


Στο πλαίσιο της Πανευρωπαϊκής εκστρατείας Επικοινωνίας «Η Ευρώπη στην περιοχή μου 2016» (#EUinMyRegion) θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση στο Αμφιθέατρο του Μουσικού Σχολείου Τρίπολης την Κυριακή 15 Μαΐου 2016 και ώρα 12:00 για την προβολή του συγχρηματοδοτούμενου έργου «ΜΟΥΣΙΚΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ – ΛΥΚΕΙΟ ΤΡΙΠΟΛΗΣ – ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ & ΗΛΕΚΤΡΟΜΗΧΑΝΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ».

Η Πανευρωπαϊκή εκστρατεία Επικοινωνίας «Η Ευρώπη στην περιοχή μου 2016» η οποία λαμβάνει χώρα σε περισσότερες από 20 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, έχει ως στόχο την ενθάρρυνση των πολιτών, προκειμένου αυτοί να ανακαλύψουν και να μάθουν περισσότερα σχετικά με έργα που χρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) στην Περιφέρειά τους. Για το λόγο αυτό τα συγκεκριμένα έργα προβάλλονται μέσω ποικίλων εκδηλώσεων οι οποίες είναι ανοικτές για το ευρύ κοινό. Οι πολίτες μπορούν να επισκεφθούν τα έργα, να ενημερωθούν γι' αυτά και να κοινοποιήσουν εικόνες μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα (social media). 

Η Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης Επιχειρησιακού Προγράμματος (Ε.Υ.Δ. Ε.Π.) Περιφέρειας Πελοποννήσου σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσδιόρισε τις εκδηλώσεις που θα λάβουν χώρα στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, η πρώτη εκ των οποίων θα διεξαχθεί στο Μουσικό Σχολείο Τρίπολης, τη Διεύθυνση του οποίου οφείλουμε να ευχαριστήσουμε για την συνεργασία. Περισσότερες πληροφορίες προς τους ενδιαφερόμενους παρέχονται μέσω των αναρτήσεων στην ιστοσελίδα της Ε.Υ.Δ. Ε.Π. Περιφέρειας Πελοποννήσου http://www.eydpelop.gr. 

Η Περιφέρεια Πελοποννήσου θα επανέλθει με νεότερο Δελτίο Τύπου σχετικά με τις ημερομηνίες των επόμενων εκδηλώσεων οι οποίες θα πραγματοποιηθούν στο πλαίσιο της Πανευρωπαϊκής εκστρατείας Επικοινωνίας «Η Ευρώπη στην περιοχή μου 2016».


ΠΗΓΗ: argolikeseidhseis.gr

ΘΕΟΔΩΡΑΚΕΙΑ 2016


ΘΕΟΔΩΡΑΚΕΙΑ 2016
(αγώνας Δρόμου επί ασφάλτου τύπου Μαραθωνίου 24.300μ)

Ημερομηνία διεξαγωγής Κυριακή 15 Μαΐου 2016

Διαδρομή : Ζάτουνα – Βαλτεσινίκο Αρκαδίας

Ο αγώνας γίνεται με την υποστήριξη του Δήμου Γορτυνίας για έβδομη συνεχή χρονιά.


ΠΗΓΗ: runningmagazine.gr

Το Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα συμμετέχει στον εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων


Στις 18 Μαΐου γιορτάζεται η διεθνής Ημέρα Μουσείων, με ένα συγκεκριμένο θέμα κάθε χρόνο, που αφορά στα μουσεία και στην προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς.

Για το 2016 το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (ICOM) έχει επιλέξει το θέμα «Μουσεία και πολιτιστικά τοπία».

Το Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα συμμετέχει στον εορτασμό με την εφαρμογή του εκπαιδευτικού προγράμματος “Το Ναύπλιο στον 19ο αιώνα”, σε συνεργασία με το Δ' Δημοτικό Σχολείο Ναυπλίου.

Την Τετάρτη 18 Μαΐου η είσοδος είναι ελεύθερη για όσους επιθυμούν να επισκεφτούν τη νέα μόνιμη έκθεση του Μουσείου «Β. Παπαντωνίου» “Οι συλλογές: Ένα ταξίδι στον χώρο και στον χρόνο” από τις 9.00 το πρωί έως τις 2.30 το μεσημέρι.

Παραλίες στα Πούλιθρα Λεωνιδίου














ΠΗΓΗ: poulithragr.blogspot.gr

Περασμένα μεγαλεία...


Σαν σήμερα, στις  13 Μαΐου του 1978, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής καθιερώνει την 35ετία, με πλήρη σύνταξη στα 58 έτη. 

 Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν ο πρώτος πρωθυπουργός της μεταπολίτευσης. Μετά από την πτώση της χούντας των συνταγματαρχών, ήρθε στην χώρα μετά βαΐων και κλάδων, κάνοντας το δημοψήφισμα που θα έκρινε αν το πολίτευμα της χώρας θα ήταν Βασιλευομένη ή Αβασίλευτη δημοκρατία. Κέρδισε τις δυο πρώτες εκλογικές αναμετρήσεις, διατελώντας πρωθυπουργός από το 1974 μέχρι το 1980, φτάνοντας σχεδόν στα 14 χρόνια πρωθυπουργίας, μαζί με την περίοδο 1955-1963.
Το μεταπολιτευτικό του έργο ήταν βαρύ. Κατάφερε όμως να φέρει μια ομαλότητα, ρίχνοντας γέφυρες στην σχέση με την αριστερά, νομιμοποιώντας μάλιστα και το ΚΚΕ, μια κίνηση που αργότερα θεωρήθηκε πανέξυπνη από τους πολιτικούς αναλυτές. Επίσης υπέγραψε την συμφωνία ένταξης της Ελλάδας στην ΕΕ, μια κίνηση που συζητείται ακόμα και σήμερα. Όταν κατάφερε να σταθεροποιήσει το αμιγώς πολιτικό τοπίο, στράφηκε στην κοινωνική πολιτική.

Μια από τις πιο σημαντικές μεταρρυθμιστικές του αποφάσεις, ήταν η καθιέρωση της 35ετιας στο εργασιακό, που έδινε σε όλους τους εργαζόμενους πλήρη σύνταξη στα 58 έτη. Ένας εργαζόμενος που πλήρωνε τις ασφαλιστικές του εισφορές για 35 χρόνια, μπορούσε να βγει στην σύνταξη στα 58, παίρνοντας όλο το ποσό που του αναλογούσε. Αν πάλι, έβγαινε νωρίτερα, θα έπαιρνε μεν μειωμένη σύνταξη, αλλά η μείωση αυτή θα ήταν αρκετά μικρή.

Η μεταρρύθμιση χαρακτηριστικέ «ανθρώπινη», με τους μεταγενέστερους να συγχέουν τον συγκεκριμένο νόμο, με την καθιέρωση των «ανθρώπινων συνθηκών εργασίας» στην Ελλάδα. Ο νόμος αυτός έμελλε να κρατήσει για περίπου 37 χρόνια...

Τον Οκτώβριο του 2015, ύστερα από 6 (γεμάτα) χρόνια κρίσης και τις πιέσεις των δανειστών, τα όρια ηλικίας αλλάζουν. Η πλήρης σύνταξη καθιερώνεται στα 62 έτη, που σταδιακά θα αυξάνεται μέχρι 2022, όπου θα φτάσει στα 67 έτη. Επιπρόσθετα, η σύνταξη στα 62 θα δίνεται πλήρης ύστερα από 40 έτη ασφάλισης, ενώ στα 67 θεμελιώθηκε η μειωμένη ή πλήρης σύνταξη για εργαζόμενους με 15 ή περισσότερα χρόνια ασφάλισης.

Ο εργασιακός νόμος του Κωνσταντίνου Καραμανλή, διατηρήθηκε ακόμα και με τις εναλλαγές των κυβερνήσεων, αφού από την πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας θεωρήθηκε δίκαιος. Έπρεπε να περάσουν σχεδόν 40 χρόνια, για να αμφισβητηθεί και, εν τέλει, να καταργηθεί.

«2ο Street Art Festival Patras»: Έκθεση στο Αρχαιολογικό Μουσείο


Η έκθεση «Τετράδια των δρόμων.Τα συνθήματα και τα graffiti των Εξαρχείων» βασίζεται σε μία υπόθεση, και γι’ αυτό παρουσιάζεται σε Αρχαιολογικό Μουσείο, ότι αυτά τα συνθήματα, οι λέξεις, οι τοιχογραφίες και οι αντιδράσεις που φωτογραφίζει επίμονα ο Τάκης Σπυρόπουλος από το 2009 λειτουργούν ως δημόσια τετράδια καταγραφής της σύγχρονης ελληνικής καθημερινότητας και της ατελείωτης κρίσης που βιώνουμε, αλλά ίσως και ως την πρώτη, έστω ιδιαίτερη, αισθητική και πρόωρη αρχαιολογία της κρίσης. Aρχείο του εφήμερου και καταγραφή σε εξέλιξη λοιπόν που ο φωτογράφος ξεκίνησε πριν από 7 χρόνια.

Μία πρώτη ενότητα των φωτογραφιών του Τάκη Σπυρόπουλου που παρουσιάζονται στην έκθεση έγινε βιβλίο, στις εκδόσεις «Ρακοσυλλέκτης» με τίτλο «Χ-ΑΡΧΕΙΑ uncensored. Τα συνθήματα και τα γκράφιτι των Εξαρχείων, 2009-2012». Είναι η πρώτη μεγάλη και συστηματική καταγραφή των γκράφιτι και συνθημάτων των Εξαρχείων που δημοσιεύεται.


Τρία χρόνια αργότερα, το πολιτικό σκηνικό έχει αλλάξει αρκετές φορές, περάσαμε από την «ελπίδα» και επιστρέψαμε στην απελπισία, και οι τοίχοι συνεχίζουν να μιλούν. Για πρώτη φορά παρουσιάζεται στην Πάτρα το φωτογραφικό αρχείο από το 2013 μέχρι σήμερα. Όπως λέει ο ίδιος ο φωτογράφος, που εξακολουθεί να φωτογραφίζει την γειτονιά που έχει επιλέξει για το στούντιό του:

«Δεν είμαι αναρχικός, δεν εμπιστεύομαι το χάος, ωστόσο πιστεύω στη φράση: “Η δράση αντικαθιστά τα δάκρυα”. Ενώ η δουλειά μου σαν φωτογράφος είναι να κυνηγάω το Ωραίον, άκουσα την εσωτερική ανάγκη μου να καταγράψω την κάψα του πιτσιρικά που πιάνει τον μαρκαδόρο ή το σπρέι ή ένα κουβά μπογιά ή το στένσιλ και, αντί να σπάσει ό,τι συναντά στο διάβα του, διαλέγει να εκφραστεί γράφοντας ή ζωγραφίζοντας δημόσια. Πολλές φορές ίσως και με κίνδυνο να τον συλλάβουν».


Πέρασαν λοιπόν τρία χρόνια και ο Τάκης Σπυρόπουλος συνεχίζει να διαβάζει και να φωτογραφίζει τα Εξάρχεια εκφράζοντας μέσα από τον παρατηρητικό και ευαίσθητο φωτογραφικό φακό του τα άλλοτε πολιτικά, άγρια, άλλοτε χιουμοριστικά άλλοτε ερωτικά και ποιητικά συνθήματα, και κυρίως τον τρόπο με τον οποίο το ένα απαντά στο άλλο και εντάσσεται στο αστικό τοπίο και τον δημόσιο διάλογο. Καταγράφει με άλλα λόγια την καθημερινότητα σαν ιστορία ενώ διαδραματίζεται.

Στην έκθεση παρουσιάζεται επίσης το έργο «Bασανίζομαι» που ο λουξεμβουργιανός καλλιτέχνης Serge Ecker αφιερώνει στην Ελλάδα μεταφράζοντας το εφήμερο – και πλέον διαχρονικό, συμβολικό και μη – ελληνικό βασανίζομαι σε φως και μήνυμα που θέλει να περάσει στην υπόλοιπη Ευρώπη που ίσως να βασανίζεται και αυτή.

Παρουσιάζεται επίσης μία σειρά documentaries από τους Γιώργο Γκουνέζο, ath1281, το outsider mag και την ομάδα inexarchia. Aπό το τέλος του 2008 με τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, οι δρόμοι των Εξαρχείων άλλαξαν. Έχουν γεμίσει συνθήματα και γκράφιτι που πλέον εκφράζουν την οργή, το θυμό, τις σκέψεις, τα ερωτήματα, τα πολιτικά θέλω, τα όνειρα και τις μάλλον εύθραυστες ελπίδες μιας γειτονιάς, μίας πόλης και την ψυχή μίας ολόκληρης χώρας που εδώ και 8 χρόνια ζει μία όλο και σκληρότερη πραγματικότητα.

Kάπως έτσι λοιπόν, η Αθήνα χαρακτηρίστηκε παγκόσμια πρωτεύουσα του γκράφιτι από τον διεθνή Τύπο. Γκραφιτάδες έρχονται τώρα απ’ όλον τον πλανήτη με σκοπό να γράψουν και να βάψουν τους τοίχους της και ειδικοί για να τα μελετήσουν.


Εδώ και μερικά χρόνια ο διεθνής κόσμος της τέχνης στρέφει τα μάτια του προς την Ελλάδα επικαλούμενος το ενδιαφέρον του για τη λεγόμενη «Τέχνη της Κρίσης». Η Documenta, η σημαντικότερη διεθνής έκθεση σύγχρονης τέχνης, μετατοπίζεται μάλιστα για πρώτη φορά και έρχεται στην Αθήνα το 2017 με το τίτλο «Μαθαίνοντας από την Αθήνα» προϋποθέτοντας έτσι ότι όντως υπάρχει μία «Τέχνη της Κρίσης».

Υπόθεση της έκθεσης αυτής λοιπόν είναι ότι εάν όντως υπάρχει μία αισθητική έκφραση της Ελλάδας της κρίσης, τότε αυτή βρίσκεται στους δρόμους των Εξαρχείων και όχι μόνο, στο βασανίζομαι που έχει γεμίσει τους τοίχους της χώρας, στο καθόλου τυχαίο Πολυτεχνείο που σε μία νύχτα βάφτηκε μαύρο και σε όλες τις άλλες παρεμβάσεις που γίνονται στο δημόσιο χώρο από γκραφιτάδες, writers, εικαστικούς, απλούς πολίτες και πολιτικοποιημένες ομάδες – παράνομα, αυθόρμητα, ελεύθερα, και ανεξάρτητα από οποιονδήποτε θεσμό.


Η έκθεση επίσης δεν έχει στόχο να εντάξει το underground των δρόμων στους κύκλους των γκαλερί και των μουσείων, διότι αυτό (έστω και αν είναι μόδα) απλά δεν γίνεται. Στα όρια της Τέχνης και της Μη Τέχνης – της θεματικής του φεστιβάλ re-culture που θα εγκαινιαστεί στην Πάτρα το φθινόπωρο του 2016 και που προαναγγέλλει το ArtWalk2 – το γκράφιτι που δεν χρειάζεται χορηγίες, επιτροπές ούτε αγοραστή για να υπάρξει και ν’ αποκτήσει αξία, όχι μόνο εκφράζει βάνδαλα και δημιουργικά, μεταξύ καλλιγραφίας και μουντζούρας, τη βίαιη επικαιρότητα της χώρας αλλά παίζει επίσης, με χιούμορ, και με την κρίση του κόσμου της τέχνης και των μουσείων.

Και έτσι απαντά και στο πλέον πεπερασμένο ερώτημα του «τί είναι αισθητικά σωστό ή λάθος» που ενώ ακυρώθηκε από το έργο Fountain, τον ουρητήρα του Duchamp ήδη από το 1917, εξακολουθεί να παθιάζει τους θεωρητικούς της τέχνης και το κοινό.

Πέρα όμως από τα θεωρητικά ενδιαφέροντα της έρευνας, αυτό που εδώ μας ενδιαφέρει είναι ο δρόμος, ο δημόσιος χώρος, οι λέξεις δηλαδή, αυτές που είναι γραμμένες στους τοίχους των Εξαρχείων, που αφυπνίζουν το μάτι του περαστικού, και θέτουν τα πιο ουσιαστικά ερωτήματα της φιλοσοφίας, που δρουν πολιτικά και ποιητικά, και που προκαλούν.

Λέξεις ζωντανές και ατίθασες που απαντούν η μία στην άλλη σαν ψυχές, σε μία γειτονιά που τις αποδέχεται καθώς εκφράζουν, με απόλυτη ελευθερία, τα συναισθήματα της πόλης κάθε μέρα, εδώ και τουλάχιστον επτά χρόνια σε αυτήν την χώρα.



Συζήτηση

Το Σάββατο 14.5 από τις 11 το πρωί μέχρι τις 2 το μεσημέρι θα γίνει μία ανοιχτή συζήτηση με το κοινό γύρω από τα ερωτήματα που θίγει η έκθεση και με θέμα « Φιλοσοφία στους δρόμους; γκράφιτι, αισθητική και κρίση».

Γιάννης Θωμάτος - Επιστημονικός Συνεργάτης, Τμημα επικοινωνίας & ΜΜΕ, ΕΚΠΑ.

Κωνσταντίνα Δρακοπούλου - Ιστορικός Τέχνης, Ερευνήτρια στον Τομέα Βυζαντινής Φιλολογίας και Λαογραφίας, Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ).

Θανάσης Μουτσόπουλος - αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης και Θεωρίας του Πολιτισμού στο Πολυτεχνείο Κρήτης και καλλιτεχνικός διευθυντής του Re-culture 4.

Σοφία Ελίζα Μπουράτση - διδάκτωρ αισθητικής και επιστημών της τέχνης στο Université Paris 1 – Panthéon-Sorbonne, επιμελήτρια της έκθεσης.

Τάκης Σπυρόπουλος - Φωτογράφος.

Μάνος Στεφανίδης - Ιστορικός και κριτικός τέχνης, επιμελητής, αναπληρωτής καθηγητής στο ΕΚΠΑ στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών.


ΠΗΓΗ: patrasevents.gr

Δημητσάνα : Εκδήλωση με θέμα τη Μπαρούτη στο Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης


Η μπαρούτη, βασικό στοιχείο της πολιτισμικής ταυτότητας της Δημητσάνας, είναι το θέμα εκδήλωσης που οργανώνει το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ) το Σάββατο 14 Μαΐου (ώρα 18:00), στο Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης.

Με αφετηρία μια παλαιότερη έκδοση του Ιδρύματος, το βιβλίο του δρ εθνολόγου-μουσειολόγου Στέλιου Παπαδόπουλου «Μπαρούτη, μπαρουτόμυλοι και ο αγώνας του ’21» (Αθήνα 1997), οι ομιλητές της συνάντησης θα παρουσιάσουν πτυχές που αφορούν στην ιστορία της παραγωγής, εμπορίας και χρήσης της μπαρούτης στον ελλαδικό χώρο, με έμφαση στη Δημητσάνα. Επιπλέον, θα αναφερθούν στη συμβολή του αείμνηστου συγγραφέα, και πρώτου διευθυντή του Ιδρύματος, στη μελέτη και ανάδειξη του υλικού πολιτισμού στην Ελλάδα.

Συμμετέχουν: Γιώτα Οικονομάκη-Παπαδοπούλου (ιστορικός τέχνης), Γιάννης Ν. Δρίνης (δρ λαογράφος, Τμηματάρχης Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς και Διαπολιτισμικών Θεμάτων, ΔΝΠΑΑΠΚ-ΥΠΠΟΑ), Γιάννης Μπιτούνης (χημικός μηχανικός), Κώστας Παρασκευόπουλος («Πιλιτζής»). Θα ακολουθήσουν προφορικές μαρτυρίες εξειδικευμένων τεχνιτών, οι οποίοι εργάστηκαν στους τελευταίους υδροκίνητους μπαρουτόμυλους της Δημητσάνας.

Η εκδήλωση πραγματοποιείται με αφορμή την έναρξη λειτουργίας βιβλιοθήκης, με όλες τις εκδόσεις ΠΙΟΠ, στο Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης.

Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.

Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης
Κεφαλάρι Αϊ-Γιάννη, 220 07 Δημητσάνα
Πληροφορίες: 27950 31630 | piop@piraeusbank.gr


ΠΗΓΗ: voltastintripoli.blogspot.gr

Μαθητικός Διαγωνισμός Ψηφιακής Αφίσας για την Αίπεια Δήμου Μεσσήνης


Το τμήμα πληροφορικής του Πολιτιστικού Συλλόγου Δημοτικής Ενότητας Αίπειας του  Δήμου Μεσσήνης διοργανώνει έως και τις 24 Μαΐου διαγωνισμό ψηφιακής αφίσας για μαθητές δημοτικού και γυμνασίου της περιοχής.

Οι μαθητές μπορούν να δημιουργήσουν αφίσα σε εφαρμογή ηλεκτρονικού υπολογιστή που θα περιέχει εικόνες ενώ μπορούν να ενσωματώσουν κείμενο με πληροφορίες που να μην ξεπερνά τις εκατό λέξεις. 

Οι καλύτερες αφίσες θα βραβευθούν ενώ όλες οι ψηφιακές αφίσες που θα δημιουργήσουν οι μαθητές θα αξιοποιηθούν για τη ψηφιακή προβολή της Δημοτικής Ενότητας Αίπειας. 

Περισσότερες πληροφορίες υπάρχουν στην ιστοσελίδα:http://apeiadiagonismos.blogspot.gr/ 

Την ευθύνη για τη διεξαγωγή του διαγωνισμού έχει ο καθηγητής πληροφορικής του συλλόγου Γιάννης Λάσκαρης.

Γιατί η Παρασκευή και 13 θεωρείται κακότυχη - Γρουσουζιά ή προκατάληψη;


Η Παρασκευή και 13 είναι μια μέρα που έχει συνδεθεί με τους χειρότερους αστικούς μύθους και τη δεισιδαιμονία, ειδικά στις αγγλοσαξωνικές χώρες, τις ισπανόφωνες και τη Γερμανία.

Είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της προκατάληψης ότι σε αυτές τις χώρες ακόμη και σήμερα πολλά κτήρια δε διαθέτουν 13 όροφο ενώ πολλοί δρόμοι δεν έχουν τον αριθμό 13.

Η επικρατέστερη άποψη λέει ότι ο μύθος προέρχεται από το γεγονός ότι ο δέκατος τρίτος μαθητής του Χριστού ήταν ο Ιούδας.

Η Παρασκευή και 13 θεωρείται δυσοίωνη ίσως επειδή τέτοια μέρα σταυρώθηκε ο Χριστός.

Για τους μουσουλμάνους όμως είναι γρουσούζικη, επειδή ο Αδάμ και η Εύα έφαγαν τον απαγορευμένο καρπό την Παρασκευή.

Πολλοί θεωρούν πως ο μύθος γεννήθηκε με την απόφαση του Πάπα να εκδώσει διάταγμα για τη σύλληψη και θανάτωση των ναϊτών ιπποτών. Το διάταγμα εκδόθηκε σε συνεννόηση με τον βασιλιά της Γαλλίας Φίλιππου του Δ΄, Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 1307.

Στη σφαίρα των μύθων της Παρασκευής και 13 ανήκουν και τα εξής: η αποστολή της NASA, Απόλλων 13 με προορισμό το Φεγγάρι, εκτοξεύθηκε στις 13:13, ενώ μετά από τα σοβαρά προβλήματα που παρουσιάστηκαν, η αποστολή διακόπηκε στις 13 Απριλίου.

Παρασκευή επίσης ήταν η καθιερωμένη εκτέλεση κρατουμένων στην αρχαία Ρώμη. Όταν το όνομα ενός ατόμου έχει δεκατρία γράμματα θεωρείται ότι έχει την τύχη του διαβόλου (Jack the Ripper, Charles Manson, κτλ.).

Επιστήμονες από τη Βρετανία έκαναν έρευνα με τίτλο: «Πόσο κακή για την υγεία σου, είναι η Παρασκευή και 13;».
Η συγκεκριμένη έρευνα βγήκε στη δημοσιότητα το 1993 στο επιστημονικό περιοδικό Medical Journal και είχε ως στόχο να αποτυπώσει τη σχέση μεταξύ της υγείας, της συμπεριφοράς και της δεισιδαιμονίας σχετικά με την Παρασκευή και 13 στο Ηνωμένο Βασίλειο. Οι ερευνητές συνέκριναν τα ποσοστά των ατυχημάτων με αυτοκίνητο σε δύο διαφορετικές ημέρες - Παρασκευή 6 του μηνός και Παρασκευή και 13 - σε μία περίοδο μερικών χρόνων.

Η διαπίστωση των επιστημόνων ήταν πως την ημέρα εκείνη, μειώνονταν ο αριθμός των ατόμων, που επέλεγαν το αυτοκίνητο για τις μετακινήσεις τους, ωστόσο, ο αριθμός των εισαγωγών στα νοσοκομεία εξαιτίας αυτοκινητιστικών δυστυχημάτων, ήταν σαφώς μεγαλύτερος.


ΠΗΓΗ: newsbeast.gr

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ από τους ΙΠΤΑΜΕΝΟΥΣ


Επειδή πολύ φίλοι μας, μας ρωτάτε πότε θα ανοίξει το κολυμβητήριο Ναυπλίου για να μπορούμε να κολυμπήσουμε, σας ενημερώνουμε ότι δεν γνωρίζουμε ακόμα την ακριβή ημερομηνία έναρξης της καλοκαιρινής κολυμβητικής περιόδου καθώς η θερμοκρασία της πισίνας είναι ακόμα αρκετά χαμηλή.

Υπολογίζουμε ότι μετά τις 20 Μαΐου αν βοηθήσει και ο καιρός θα έχουμε και την επίσημη ανακοίνωση.

Είμαστε σε επικοινωνία με τους υπεύθυνους του κολυμβητηρίου Ναυπλίου οι οποίοι έχουν ήδη φροντίσει να ελέγξουν την καταλληλότητα του νερού στέλνοντας δείγματα νερού στο χημείο και παίρνοντας το οκ για την ορθή ποιότητα του νερού.

Συνεπώς περιμένουμε μόνο την θερμοκρασία να έρθει στα κατάλληλα επίπεδα.

Λίγη υπομονή ακόμα λοιπόν!

Γεώργιος Παπανικολάου 1883 – 1962


Έλληνας γιατρός και ερευνητής με παγκόσμια αναγνώριση. Είναι περισσότερο γνωστός για τη μέθοδο πρώιμης διάγνωσης του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, που φέρει το όνομά του («Τεστ Παπανικολάου» ή «Τεστ Παπ») και έχει σώσει τη ζωή χιλιάδων γυναικών.

Ο Γεώργιος Παπανικολάου γεννήθηκε στις 13 Μαΐου του 1883 στην Κύμη Ευβοίας. Ήταν γιος του γιατρού και πολιτικού Νικόλαου Παπανικολάου, που διετέλεσε δήμαρχος Κύμης και βουλευτής Ευβοίας. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Κύμη, όπου και τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο και κατόπιν οι γονείς του τον έστειλαν στην Αθήνα για να ολοκληρώσει τις εγκύκλιες σπουδές του.

Το 1898, σε ηλικία 15 ετών, γράφτηκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία αποφοίτησε το 1904 με άριστα. Ανήσυχο πνεύμα, μελέτησε φιλοσοφία (Νίτσε, Σοπεγχάουερ), μυήθηκε στη μουσική και την ποίηση, έμαθε Γαλλικά και Γερμανικά, και γενικά απέκτησε μια πολύπλευρη μόρφωση και εσωτερική καλλιέργεια.

Το 1907 μετέβη στη Γερμανία για μετεκπαίδευση, παρά την επιθυμία του πατέρα του, που ήθελε να ασκήσει μαζί του την ιατρική στην Ελλάδα. Τρία χρόνια αργότερα ανακηρύχθηκε διδάκτωρ  Φυσικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου με την εργασία «Περί των συνθηκών της διαφοροποιήσεως του φύλου των δαφνιδών». Αμέσως μετά επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου νυμφεύτηκε τη μυκονιάτισσα Μαρία-Ανδρομάχη Μαυρογένους, απόγονο της ηρωίδας του '21 Μαντούς Μαυρογένους και συμμετείχε ως γιατρός στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-1913.

Το 1913 μεταναστεύει στις Ηνωμένες Πολιτείες και αρχικά ασχολείται με εξωιατρικές εργασίες μαζί με τη σύζυγό του για τα προς το ζην. Εκεί τον ανακαλύπτει ο διάσημος εκείνη την εποχή γενετιστής Τ. Μόργκαν, ο οποίος είχε χρησιμοποιήσει στο έργο του τα πορίσματα της διδακτορικής διατριβής του νεαρού Παπανικολάου και μεσολαβεί για την πρόσληψή του στο παθολογοανατομικό εργαστήριο του Νοσοκομείου της Νέας Υόρκης. Από εκεί βρέθηκε στο ανατομικό εργαστήριο του ονομαστού πανεπιστημίου Κορνέλ και επιδόθηκε απερίσπαστος στο ερευνητικό του έργο.

Το 1917 μελέτησε το κολπικό επίχρισμα των κατώτερων θηλαστικών και συσχέτισε τη μορφολογία του με τον ορμονικό κύκλο και τις ανάλογες μεταβολές στη μήτρα και τις ωοθήκες των ζώων. Στη συνέχεια πραγματοποίησε κλινικές και εργαστηριακές μελέτες για τη διαγνωστική αξία της εξέτασης των κυττάρων του κολπικού επιχρίσματος στον άνθρωπο, με πρώτο «πειραματόζωο» τη γυναίκα του. Η έρευνά του επεκτάθηκε αργότερα σε γυναίκες του «Women’s Hospital» της Νέας Υόρκης και αποτέλεσε τη βάση για τη θεμελίωση της μεθόδου του για την έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου.

Το 1928 έκανε την πρώτη του ανακοίνωση με τίτλο «Νέα διάγνωση του καρκίνου», η οποία αρχικά αντιμετώπισε τη δυσπιστία του ιατρικού κόσμου των ΗΠΑ. Ο ίδιος, όμως, ήταν απολύτως βέβαιος για την αξία της μεθόδου του για την κυτταρολογική διάγνωση του καρκίνου της μήτρας και συνέχισε με μεγαλύτερο ζήλο τις έρευνές του.

Στη μακρόχρονη επιστημονική του σταδιοδρομία ανήλθε όλες τις βαθμίδες της ιεραρχίας στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ, με αποκορύφωμα τον τίτλο του καθηγητή της Κλινικής Ανατομικής (1947-1957). Το 1961 εγκαταστάθηκε στο Μαϊάμι, όπου ανέλαβε την οργάνωση του Καρκινολογικού Ινστιτούτου, το οποίο μετά τον θάνατό του στις 19 Φεβρουαρίου του 1962, μετονομάσθηκε σε Καρκινολογικό Ινστιτούτο «Γεώργιος Παπανικολάου».

Παρότι δεν τιμήθηκε με Νόμπελ, για το οποίο είχε προταθεί δύο φορές, του απονεμήθηκαν πολλά αμερικάνικα ιατρικά βραβεία και μεταθανατίως το Βραβείο του ΟΗΕ. Το 1932 έγινε το πρώτο επίτιμο μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και το 1949 η Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών τον ονόμασε επίτιμο διδάκτορα. Το 1954 εξέδωσε τον «Ατλαντα της Αποφολιδωτικής Κυτταρολογίας», που αποτελεί την ολοκλήρωση και την επισφράγιση του έργου του.

Σήμερα το «Τεστ Παπ» χρησιμοποιείται παγκοσμίως για τη διάγνωση του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, επί της προκαρκινικής δυσπλασίας και άλλων κυτταρολογικών ασθενειών του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος.



ΠΗΓΗ: sansimera.gr

Οι ισχυρές θεραπευτικές ιδιότητες της πιπεριάς

Όταν ο Κολόμβος δοκίμασε για πρώτη φορά μια καυτερή πιπεριά, πίστεψε πως είχε ανακαλύψει ένα ακόμα φυτό από το οποίο έβγαινε το μαύρο πιπέρι. Παρά το κάψιμο που προκαλούν οι καυτερές πιπεριές, δεν έχουν κάποια σχέση με το φυτό από το οποίο βγαίνει το πιπέρι, το όνομα όμως πιπεριά παρέμεινε. 

Οι πιπεριές χαρακτηρίζονται ως προστατευτική τροφή, επειδή περιέχουν πολλά στοιχεία που ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού. 
Περιέχουν βιταμίνη Α (β-καροτένιο), που δημιουργεί πιο ανθεκτικούς ιστούς και χρησιμοποιείται ιδιαίτερα κατά του κοινού κρυολογήματος και των καταρροϊκών λοιμώξεων του ανώτερου αναπνευστικού, των ιγμορείων, της ουροδόχου κύστης, του δέρματος και του πεπτικού σωλήνα. 
Η βιταμίνη Α συμβάλλει στην ανάπτυξη και στην ευεξία. 
Οι βιταμίνες της ομάδας Β, που επίσης υπάρχουν στην πιπεριά, εμπλέκονται στο μεταβολισμό και εξισορροπούν τη λειτουργία του εγκεφάλου και του νευρικού συστήματος. 
Τέλος, οι πιπεριές είναι πολύ πλούσιες σε βιταμίνη C. 
Η βιταμίνη C της πιπεριάς είναι συγκρίσιμη μ’ εκείνη του πορτοκαλιού και του γκρέιπφρουτ. 
Όταν οι πιπεριές βράζονται σε νερό χάνουν μεγάλο μέρος της βιταμίνης C, ενώ το μαγείρεμα σε ατμό ή σε σιγανή φωτιά διατηρεί αρκετή από τη βιταμίνη αυτή. 
Η πιπεριά περιέχει μεγάλο ποσοστό πυριτίου, ένα στοιχείο που είναι απαραίτητο για το σχηματισμό των μαλλιών, του δέρματος, των νυχιών και των δοντιών. 
Από το 1850 η πιπεριά είχε προταθεί ως αποτελεσματικό μέσο για τον πονόδοντο. 
Στη Νότια Αμερική οι πιπεριές καταναλώνονταν ως εντερικά παρασιτοκτόνα, στις Ηνωμένες Πολιτείες ως παραδοσιακό γιατρικό για τη θεραπεία της γεροντικής άνοιας, στην Ιαπωνία για την αύξηση της γονιμότητας και στην Αγγλία για την εμφάνιση της εμμηνορρυσίας. 
Σε όλο τον κόσμο οι πιπεριές θεωρούνται ως αφροδισιακή τροφή. Οι πιπεριές και ιδιαίτερα οι καυτερές περιέχουν μια ουσία, την καψαϊκίνη. 
Πρόσφατα, ερευνητές ανακάλυψαν ότι η καψαϊκίνη διεγείρει ορισμένα νευρικά κύτταρα για την έκκριση ουσιών που δεσμεύουν τους υποδοχείς των νευροδιαβιβαστών που μεταφέρουν τα σήματα του πόνου. 
Η καψαϊκίνη αναστέλλει παροδικά την ικανότητα των νευροδιαβιβαστών να μεταφέρουν σήματα πόνου. 
Με την είσοδό της στον οργανισμό η καψαϊκίνη προκαλεί την απελευθέρωση ενδορφινών στον εγκέφαλο, με αποτέλεσμα την εμφάνιση μιας αναλγητικής δράσης παρόμοιας με αυτήν της μορφίνης.
Μία πιπεριά περιέχει μία πλήρη ημερήσια ποσότητα β-καροτενίου και σχεδόν το διπλάσιο των DRI’s για τη βιταμίνη C. 
Οι πιπεριές επίσης είναι πολύ πλούσιες σε αντιοξειδωτικά. 
Επειδή παρατείνουν το χρόνο πήξης του αίματος, μπορούν να προλάβουν το σχηματισμό θρόμβων και να δράσουν προστατευτικά κατά της καρδιακής προσβολής και του αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου. 
Η χρήση της καυτερής πιπεριάς συνιστάται για την ανακούφιση από τα συμπτώματα του κοινού κρυολογήματος και για την αποσυμφόρηση της αναπνευστικής οδού. 
Μπορεί επίσης να βοηθήσει στη θεραπεία της επιπεφυκίτιδας και στην πρόληψη της βρογχίτιδας. 
Πράγματι, σε πειράματα σε ζώα η καψαϊκίνη βρέθηκε να μειώνει τη βρογχοσύσπαση που προκαλείται από τον καπνό του τσιγάρου και από άλλους ερεθιστικούς παράγοντες). 
Ταϊλανδοί επιστήμονες υποστηρίζουν εδώ και χρόνια ότι η συχνή κατανάλωση της πιπεριάς εξηγεί τη σπανιότητα των θρομβοεμβολικών επεισοδίων στη χώρα τους, ειδικά σε σύγκριση με τους Αμερικανούς.


Πηγή :  life2day.gr