Οι ακτές και οι παραλίες της Ύδρας – ένα θαλασσινό «οδοιπορικό» του νησιού

Προσωπική έρευνα του Σπήλιου Φ. Σπηλιώτη

Η Ύδρα, το «διαμάντι του Σαρωνικού», διαθέτει πολυσχιδείς, όμορφες, καταγάλανες και πεντακάθαρες παραλίες. Η μορφολογία τους ποικίλλει  μπορεί να συναντήσει κανείς παραλίες βραχώδεις, αμμουδερές, με χοντρό - ψιλό βοτσαλάκι μέχρι και με άμμο. Λόγω της γεωγραφικής μορφολογικής ιδιαιτερότητας του νησιού, άλλες παραλίες είναι προσβάσιμες μετά από πεζοπορία, άλλες με θαλάσσια μέσα (βάρκες, σκάφη και θαλάσσια ταξί) και άλλες με στεριανά μέσα (γαϊδουράκια).

Ανεξάρτητα από τον τρόπο προσέγγισης τους, πάντα μα πάντα οι παραλίες της Ύδρας σε «αποζημιώνουν» με τα πεντακάθαρα και κρυστάλλινα γαλάζια νερά τους...

Στην Ύδρα οι παραλίες με τα καταγάλανα νερά ξεκινούν ελάχιστα λεπτά από τα τελευταία σπίτια του δυτικού μέρους του παραδοσιακού οικισμού και συγκεκριμένα από την «Σπηλιά» η οποία χωρίζεται σε τρία σημεία πρόσβασης για κολύμβηση: το ανατολικό σημείο με θέα το λιμάνι, το κεντρικό-βορινό με θέα τις ακτές της Πελοποννήσου και το δυτικό με θέα τα απέναντι νησιά (νησάκι του Καμινιού, νησάκι του Βλυχού, Πέτασι, Δοκό, Σπέτσες κλπ)… Την βραχώδη παραλία της «Σπηλιάς» πλαισιώνουν δύο μουσικά καφέ-μπαρ και ένα εστιατόριο με απεριόριστη θέα τον Σαρωνικό.

Στη συνέχεια, μετά από μια ολιγόλεπτη πεζοπορική διαδρομή, συναντάμε το «Αυλάκι» που είναι ένας μικρός όρμος κάτω και μεταξύ της παλιάς γέφυρας της Αγίας Άννης και του αρχοντικού Μπουντούρη. Όπως και η «Σπηλιά», έτσι και το «Αυλάκι», χωρίζεται σε δύο όμορφες βοτσαλωτές αγκάλες…

Συνεχίζουμε περπατώντας και συναντάμε τα όμορφα «Καμίνια», μια περιοχή σε συνέχεια του οικισμού της Ύδρας, τα οποία διαθέτουν ένα όμορφο ψαρολίμανο, το «Μεγάλο Καμίνι», που πάνω του δεσπόζει το παλαιότατο κοκκινοκίτρινο αρχοντικό που το κατοίκησε ο ιδρυτής της εφημερίδας ‘’Το Μέλλον της Ύδρας’’, Δ. Μαργκούνης, που προσέφερε τόσα στο νησί μέσα από την γραφή του…

Στα δυτικά του γραφικού ψαρολίμανου και στη συνέχεια του είναι το «Μικρό Καμίνι» με το παλιό πέτρινο κτίσμα, το «Λιοτρίβι» όπως το ονόμαζαν (τώρα ανακαινισμένο λειτουργεί σαν καφέ μπαρ), και ακριβώς από κάτω του η όμορφη βοτσαλωτή παραλία του Μικρού Καμινιού.

Συνεχίζοντας φτάνουμε στην περιοχή «Βλυχός» και στην δυτική άκρη του τις «Πλάκες Βλυχού». Το τοπωνύμιο «Βλυχός» είναι προφανώς παραφθορά της λέξης «Γλυφός» από το νερό του πηγαδιού του Αγίου Χαράλαμπου -του αγιάσματος του Αγίου Χαράλαμπου- που βρίσκεται ελάχιστα μέτρα από την θάλασσα στα δυτικά της μικρής παραθαλάσσιας εκκλησίας. Ο «Βλυχός»
διαθέτει δύο οργανωμένες παραλίες, πολλούς όμορφους δαντελωτούς κολπίσκους με κοκκινωπά βοτσαλάκια και καταγάλανα νερά, γραφικά ταβερνάκια και ένα πανέμορφο πολυτελέστατο ξενοδοχείο στις Πλάκες Βλυχού -κόσμημα της περιοχής- με εστιατόριο και οργανωμένη παραλία.

Μετά τις «Πλάκες Βλυχού», ακολουθώντας μια όμορφη παραλιακή διαδρομή, αντικρίζουμε την όμορφη περιοχή του «Παλαμηδά». Το μεγάλο πετρόκτιστο αρχοντικό σπίτι -σήμα κατατεθέν της περιοχής- που δεσπόζει και το καρνάγιο με τα μικρά και μεγάλα σκάφη που περιμένουν «υπομονετικά» τις απαραίτητες εργασίες για να ξαμοληθούν και πάλι ελεύθερα στα θαλάσσια νερά μας τραβάνε την προσοχή… 

Ο δρόμος και το μικρό γεφυράκι οριοθετούν την παραλία με το καρνάγιο. Στον μικρό κόλπο του «Παλαμηδά» η θάλασσα μας καλεί να γευτούμε την αλμύρα της και να ξαπλώσουμε επάνω στο ψιλό βοτσαλάκι της…

Στην συνέχεια αυτής της νοητής θαλασσινής  βόλτας, ευθύς μετά τον απότομο, κοφτό βράχο του «Ζάστανι» συναντάμε την μικρή παραλία του «Αγίου Κυπριανού» με το ομώνυμο εκκλησάκι και τα πρασινογάλαζα νερά της.

Δυτικότερα εμπρός μας ξεδιπλώνεται η πανέμορφη περιοχή του «Μόλου», ένας μεγάλος φυσικός κόλπος που την εποχή της Ελληνικής Επανάστασης φιλοξενούσε σαν μικρός ναύσταθμος πλοία της επαναστατημένης Ύδρας. Στην παραλία του «Μόλου», οι γαλαζοπράσινες ανταύγειες της θάλασσας μας μαγεύουν και μας προσκαλούν να βουτήξουμε, ενώ έναν ιδιαίτερο τόνο στο θαλασσινό τοπίο δίνουν τα γραφικά σπίτια κατά μήκος της παραλίας αλλά και το επιβλητικό κτήριο της παλιάς ιδιοκτησίας Χαραμή στο κέντρο της. 

Συνεχίζοντας δυτικότερα το νοερό ταξίδι μας, συναντάμε την πευκόφυτη περιοχή του «Καουμίθι» που χωρίζεται σε δύο όμορφες παραλίες.

Σε κοντινή σχετικά απόσταση φτάνουμε στην παραθαλάσσια περιοχή «Μπαλή» ή «Πηγαδάκια» που σχηματίζει ένα μικρό συμπαθητικό λιμανάκι. Η παραλία στο «Μπαλή» έχει μικρά βοτσαλάκια και η θερμοκρασία του νερού είναι ιδανική για μπάνιο. Στον ίδιο μικρό κόλπο και λίγα μέτρα από την θάλασσα διακρίνουμε την αρχαία Πρωτοελλαδική εγκατάσταση.

Η αμέσως επόμενη παραλία είναι στην περιοχή του «Μπίστι», μια από τις ομορφότερες περιοχές της Ύδρας. Η πευκόφυτη περιοχή του «Μπίστι» χωρίζεται σχεδόν στην μέση από έναν μικρό όρμο που επάνω του έχει εντοπιστεί μια ακόμη αρχαία Πρωτοελλαδική εγκατάσταση. Η ανατολική πλευρά της παραλίας είναι οργανωμένη παραλία και υπάρχει τακτική συγκοινωνία τους καλοκαιρινούς μήνες για την εξυπηρέτηση των λουόμενων. Την παραθαλάσσια περιοχή του «Μπίστι» κοσμεί το πανσεβάσμιο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου.

Μετά την πανέμορφη περιοχή του «Μπίστι», ξεπροβάλλει μπροστά μας το ομώνυμο ακρωτήριο –το οποίο είναι το δυτικότερο σημείο της Ύδρας- και ευθύς μετά ο μεγάλος, βαθύς κόλπος με την ονομασία «Καβούρι».

Οι όμορφες δαντελωτές ακτές τις δυτικής πλευράς του νησιού ξεπροβάλουν μπροστά μας συναντώντας τις περιοχές «Παούκι», «Φίχθι» και στην συνέχεια τον όρμο του «Αγίου Νικολάου».
Στον όρμο του «Αγίου Νικολάου» με τα καταγάλανα νερά και το ψιλό βοτσαλάκι υπάρχει και λειτουργεί πολλά χρόνια οργανωμένη παραλία. Η απόλυτη ηρεμία και η κολύμβηση στην παραλία του «Αγίου Νικολάου» κάνει αυτή την εξόρμηση μια μοναδική εμπειρία. Ψηλά και στο βάθος διακρίνουμε το μοναχικό, άσπρο ερημοκκλήσι του «Αγίου Νικολάου» και παραδίπλα βρίσκεται η Μυκηναϊκή-Πρωτοελλαδική εγκατάσταση, ένα αρχαίο έργο ύδρευσης που πιθανότατα κατέχει τα σκήπτρα του παλαιότερου στην Ελλάδα.

Η περιήγηση μας συνεχίζεται και προσπερνώντας το ακρωτήριο του «Αγίου Κωνσταντίνου», ακριβώς κάτω από το Βουνό Γερακίνα, βάζουμε πλώρη προς την νότια πλευρά της Ύδρας.
Απότομες και κοφτές ακτές ξεπροβάλλουν εμπρός μας από τα βουνά της περιοχής «Ζόγιερι» που καταλήγουν στην θάλασσα έως το ακρωτήριο του «Αγίου Ιωάννη». Μετά η μορφολογία της περιοχής αλλάζει, το θαλασσινό τοπίο ηρεμεί και εμπρός μας ξεπροβάλλει η πανέμορφη περιοχή της «Νησίζας». Η «Νησίζα» είναι ένα πευκόφυτο κομμάτι γης που εισχωρεί στην πράσινο-μπλε θάλασσα, το ενώνει μια λωρίδα στεριά και διαθέτει δύο πανέμορφες παραλίες με βότσαλο…

Μετά την περιοχή της «Νησίζας», εξαπλώνεται μπροστά μας σε όλη του την μεγαλοπρέπεια το «Κλιμάκι» που από πάνω του δεσπόζουν τα βουνά Έρως (ή Έρες) και Πύργος. Σε όλη αυτή την περιοχή η θάλασσα και η στεριά σχηματίζουν όμορφους κολπίσκους με καταγάλανα νερά.

Προσπερνώντας φτάνουμε στο ακρωτήριο «Χούντα του Ρήγα» και στον όμορφο μεγάλο όρμο του Ρήγα και στην συνέχεια στο ακρωτήριο «Τσιγκάρη».

Από εκεί πλέον διακρίνουμε την περιοχή «Λιμνιόνιζα». Ο όρμος της «Λιμνιόνιζας» διαθέτει δύο πανέμορφες παραλίες: την παραλία «Καραλή», που είναι λιγότερο γνωστή και την παραλία της «Λιμνιόνιζας», που παλαιότερα λειτουργούσε σαν οργανωμένη παραλία. Η παραλία της Λιμνιόνιζας διαθέτει ένα μικρό, βραχώδες νησάκι που επάνω του έχουν βρεθεί ίχνη ανθρώπινης παρουσίας από την Πρωτοελλαδική εποχή.

Μετά τον όρμο της «Λιμνιόνιζας» κατευθυνόμαστε προς την περιοχή της «Ζούρβας». Ορόσημο για την είσοδο στην περιοχή της «Ζούρβας» μπορεί να θεωρηθεί η «Χούντα Ζέζα». Εκεί η μορφολογία των ακτών αλλάζει σταδιακά και γίνεται άγρια, κοφτή, απότομη και απρόσιτη…

Στην περιοχή «Πιόθι» και στον όρμο «Αυλάκι» βρίσκεται η περιοχή «Πεντεβόλια» με τα βαθιά μπλε νερά και στην συνέχεια ο όρμος του «Ζωγκού» που επάνω στα κοφτά, άγρια και απότομα βράχια είναι το Ασκητήριο και το εκκλησάκι του Αγίου Ιωαννίκιου που λες και κρέμεται από τον ουρανό…

Η νότια πλευρά του νησιού έχει ορόσημο και τέλος το ακρωτήριο «Ζούρβα» με τον παλιό φάρο του που είναι κομβικό σημείο για τα παραπλέοντα πλοία.

Στρίβοντας στον φάρο, κατευθυνόμαστε στην βορινή πλευρά του νησιού η οποία αλλάζει και πάλι γεω-μορφολογία, στην πορεία μας συναντάμε τον όρμο της «Ζωοδόχου Πηγής» και την περιοχή του «Νερού» που εδώ και πολλές χιλιετίες σταλάζει μέσα σε ένα βράχο νερό δίνοντας την ονομασία στην περιοχή με το τοπωνύμιο: στο «Νερό», που όλοι στο νησί γνωρίζουμε ότι βρίσκεται στον όρμο της «Ζωοδόχου Πηγής».
Ψηλά του όρμου βρίσκεται το άσπρο εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής και στον απότομο βράχο του «Νερού» τα ερείπια μια αρχαίας εγκατάστασης.

Προσπερνώντας τον Κάβο «Γουρούνι» (ή «Χούντα Ντόσα») και τον Κάβο «Μπρετίστα» εισερχόμαστε στον όρμο της «Λέδεζας», το επίνειο της «Ζούρβας» που από εκεί ξεκινά η ανηφορική ανάβαση για το φιλόξενο μοναστήρι της περιοχής, την Ιερή Μονή του «Γενέσιου της Θεοτόκου».

Αφήνοντας πίσω μας τον όρμο της «Λέδεζας» αντικρίζουμε μπροστά μας την περιοχή «Καστέβα», έναν ορεινό όγκο που περιβάλλεται από θάλασσα και που στην δυτική πλευρά του σχηματίζει ένα ευρύ θαλάσσιο κόλπο και ένα άλλο μικρότερ στην ανατολική του πλευρά.

Στη συνέχεια συναντάμε την άγρια σε ομορφιά περιοχή της «Μαρούλεζας» με τις ευωδιαστές φασκομηλιές της….
Ακολουθώντας την θαλάσσια δαντελωτή οριογραμμή εισερχόμαστε στο λιμάνι του «Κρίταμι» (Λούμι -ποτάμι- του Κρίταμι), ένα όμορφο φυσικό λιμάνι περιοχή που φύεται το αρωματικό φυτό Κρίταμι.

Η συνέχεια της πορείας μας δυτικά μας οδηγεί στον όρμο «Μαντράκι» (ή «Μίρα Μάρε»)  που είναι ένας μεγάλος κόλπος και επίνειο της ορεινής περιοχής του Αγίου Νικολάου, το «Μαντράκι» έχει αμμουδερή παραλία για λουόμενους. Μια ακόμη παραλία, που έχει ένα όμορφο παραδοσιακό ταβερνάκι στον ίδιο χώρο (δυτικά του όρμου) με μικρό-ψιλό βοτσαλάκι βρίσκεται κοντά στον παλιό Ταρσανά και στο μικρό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου.

Στη συνέχεια του θαλάσσιου οδοιπορικού μας συναντούμε την περιοχή της «Καμαρίτσας» που είναι ένας πολύ μικρός όμορφος κόλπος μεταξύ της περιοχής «Μαντράκι» και του λιμανιού της Ύδρας με όμορφες βίλες να στολίζουν τις απότομες πλαγιές της περιοχής.

Η περιήγησή μας, με αυτό το μεγάλο θαλασσινό οδοιπορικό τελειώνει διαπλέοντας τα τελευταία μίλια από την «Καμαρίτσα» έως το λιμάνι της Ύδρας διακρίνοντας την απόκρημνη τοποθεσία «Ποδαράκι του Χριστού», την παρα-θαλάσσια τοποθεσία «Γούρνα» και τέλος τον φάρο του λιμανιού της Ύδρας, αντικρίζοντας  το πολύβουο και γραφικό λιμάνι του νησιού μας που μας  «καλωσορίζει» στην αγκαλιά του…

ΠΗΓΗ: hydraspoliteia.blogspot.gr