ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ... Οι έξι τυφλοί

Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα χωριό της Ινδίας ζούσαν ένας τυφλός μαχαραγιάς και έξι σοφοί άνθρωποι, επίσης τυφλοί. Οι συγχωριανοί τους τούς σέβονταν και τους βοηθούσαν. Επειδή ήταν τυφλοί και δεν μπορούσαν να δουν τον κόσμο με τα μάτια τους, χρησιμοποιούσαν όλες τις άλλες αισθήσεις τους και κυρίως τη φαντασία τους.

Επίσης, χρησιμοποιούσαν τα μάτια των άλλων, γι’ αυτό άκουγαν προσεκτικά τις ιστορίες που τους έλεγαν. Άκουγαν και όσους είχαν ταξιδέψει σε μακρινές χώρες. Έτσι μπορούσαν να γνωρίζουν τον κόσμο και τη ζωή έξω από τον τόπο τους.

Οι έξι σοφοί άκουγαν με ενδιαφέρον όλες τις ιστορίες, πιο πολύ όμως έδειχναν ενδιαφέρον σε όσες αναφέρονταν σε ελέφαντες και καθένας τους δημιούργησε στο νου του μια εικόνα γι’ αυτούς.

Ο πρώτος τυφλός φανταζόταν τον ελέφαντα σαν έναν τεράστιο τοίχο,

ο δεύτερος τον φανταζόταν σαν έναν τεράστιο κορμό δέντρου,

ο τρίτος πίστευε ότι μοιάζει με μεγάλο φίδι,

ο τέταρτος με ιπτάμενο χαλί,

ο πέμπτος τυφλός με χοντρό σχοινί, και

ο έκτος με ακόντιο!

Μια ημέρα ένας ελέφαντας μπήκε με βήμα βαρύ στο χωριό και στάθηκε στην πλατεία. Όλοι έτρεξαν να δουν αυτό το τόσο μεγάλο και θορυβώδες πλάσμα φωνάζοντας:

«Ένας ελέφαντας! Ένας ελέφαντας!»

Ο μαχαραγιάς, μαζί με τους έξι τυφλούς σοφούς, έφτασε στην πλατεία του χωριού όπου βρισκόταν ο ελέφαντας και τους ζήτησε να του τον περιγράψουν. Οι τυφλοί προχώρησαν για να δουν με τα μάτια της αφής το πλάσμα που είχε μονοπωλήσει τις συζητήσεις και τη σκέψη τους τόσον καιρό, και άρχισαν να το αγγίζουν.

Ο πρώτος ψηλάφισε την πλαϊνή πλευρά αυτού του τεράστιου ζώου.

«Ο ελέφαντας είναι ένας πολύ ψηλός τοίχος με σκληρή επιφάνεια!», δήλωσε.

Ο δεύτερος άντρας άγγιξε τα πόδια του ελέφαντα.

«Είναι όπως τον φανταζόμουν, ένας τεράστιος κορμός δέντρου!», αναφώνησε.

Ο τρίτος έπιασε την ουρά του.

«Ο ελέφαντας είναι ένα τεράστιο σχοινί», είπε.

Ο τέταρτος τυφλός άντρας έπιασε το τεράστιο αυτί του ελέφαντα.

«Πιστεύω ότι ο ελέφαντας είναι ένα μαγικό χαλί που μπορεί να πετάξει πάνω από τα βουνά και τα δάση!», δήλωσε ικανοποιημένος.

Ο πέμπτος, που έπιασε την προβοσκίδα, δήλωσε ότι ο ελέφαντας είναι ένα μεγάλο φίδι.

Ο έκτος, που κατά σύμπτωση έπιασε έναν χαυλιόδοντα, απέρριψε όλα όσα είπαν οι προηγούμενοι και υποστήριξε ότι όλοι έκαναν λάθος και ότι στην πραγματικότητα ο ελέφαντας είναι ένα ακόντιο!

Ο μαχαραγιάς, που δεν έβγαζε άκρη με όσα άκουγε από τους σοφούς, άκουσε εκείνη τη στιγμή ένα παιδάκι να λέει:
«Την αλήθεια θα τη βρεις, αν τη θέση σου αλλάξεις!»

Το άκουσαν αυτό και οι έξι τυφλοί και αποφάσισαν να αλλάξουν θέσεις και να ψηλαφίσουν ξανά τον ελέφαντα. Και τότε άρχισαν να μην είναι τόσο σίγουροι και να προβληματίζονται, ώσπου κατάλαβαν ότι …

«Καθένας μας είχε ακουμπήσει μόνο ένα μέρος του ζώου και είδε αυτό που ήθελε να δει», είπε ο ένας.

«Καθένας αναγνώρισε αυτό που σκεφτόταν από πριν», είπε ο άλλος.

«Για να μάθουμε ποια είναι η αλήθεια, θα πρέπει να συνδέσουμε όλα τα κομμάτια», είπε ο τρίτος, κι έτσι συνέχισαν να συζητάνε στον δρόμο μέχρι το σπίτι.

Ο μαχαραγιάς χαμογέλασε ευχαριστημένος, γιατί αναγνώρισε, για άλλη μια φορά, πόσο σοφοί ήταν οι 6 τυφλοί, οι οποίοι συνειδητοποίησαν ότι για να προσεγγίσουν την αλήθεια για τον ελέφαντα έπρεπε να δουν τόσο με τα δικά τους μάτια όσο και με τα μάτια των άλλων.

ΠΗΓΗ: πολλαπλασιασμός