Οι προτάσεις του ΔΝΤ προς την κυβέρνηση για τα εργασιακά (κι ας λέει ο κ. Κατρούγκαλος ότι απευθύνονται αλλού) είναι εξαιρετικά οδυνηρές συγκρινόμενες μ' αυτά που ξέραμε για τις εργασιακές σχέσεις και για τον καθορισμό των αμοιβών στη χώρα.
Αν και την τελευταία εξαετία όλα έγιναν ένας χυλός δίχως κανόνες και σταθερές, όμως παρά ταύτα οι ρυθμίσεις που επικρέμονται επί της κεφαλής όσων εργάζονται ακόμα, θα επιδεινώσουν ακόμα περισσότερο την ήδη άσχημη κατάστασή τους. Και μάλιστα δίχως εγγύηση ότι τουλάχιστον θα καταπολεμηθεί η ανεργία.
Διαβάζοντας τα προτεινόμενα από το ΔΝΤ μέτρα, προσωπικά δυσκολεύομαι να διαχωρίσω τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις από τις ισοπεδωτικές απορρυθμίσεις της αγοράς εργασίας. Όμως οι κυβερνώντες υποχρεούνται να το κάνουν, καθώς είναι πλέον σαφές ότι η ολοκληρωτική άρνηση ως διαπραγματευτική τακτική είναι καταστροφική και τελικά οδηγεί σε πλήρη υποχώρηση.
Αναμετρώντας τη χιονοστιβάδα που σχηματίζεται και ετοιμάζεται να ορμήσει κατά πάνω μας, ειλικρινά δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση της κυβέρνησης. Αυτή όμως φαγώθηκε να είναι σ' αυτήν τη θέση. Τώρα, λοιπόν, ας τα βγάλει πέρα...
ΠΗΓΗ: facebook, Δημήτρης Καμπουράκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου