Μνημείο προς τιμήν των ηρώων της αντίστασης, κομμουνιστών Ηλία Νοέα και Κώστα Ξυδέα, θα αποκαλυφθεί από το ΚΚΕ στη Σαϊδώνα την Κυριακή, 24 Ιούλη. Είναι μια εκδήλωση της Τομεακής Επιτροπής Μεσσηνίας του ΚΚΕ, ενταγμένη στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τα 70 χρόνια του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας…
Η εκδήλωση θα ξεκινήσει στις 11:30 πρωί και θα μιλήσει το μέλος της Γραμματείας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, Κώστας Μπάτσικας.
Το ΚΚΕ σημειώνει για τους δύο ήρωες:
«Ο Ηλίας Νοέας γεννήθηκε το 1910 στη Σαϊδώνα. Ήταν έφεδρος ανθυπολοχαγός στον πόλεμο της Αλβανίας, μέλος του ΚΚΕ. Το χειμώνα του 1942, με δική του πρωτοβουλία, συγκροτήθηκε ένοπλη ομάδα 20 ανδρών, προκειμένου να αρχίσει στον Ταΰγετο, ο Εθνικοαπελευθερωτικός Αγώνας.
Ο Κώστας Ξυδέας γεννήθηκε το 1907 στη Σαϊδώνα. Πολέμησε στο Αλβανικό μέτωπο ως λοχίας πεζικού και παρασημοφορήθηκε με το Αριστείο Ανδρείας. Τον Ιούνιο του 1941 έγινε μέλος της «Νέας Φιλικής Εταιρείας» και το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς μέλος του ΚΚΕ.
Όλη τη δεκαετία του 1940 η Σαϊδώνα έγινε κάστρο αγώνα και αντίστασης ενάντια στους κατακτητές, στους ντόπιους συνεργάτες τους, στο αστικό κράτος και τις τρομοκρατικές συμμορίες του.
Πρωτοπόροι ήταν οι Κομμουνιστές Ηλίας Νοέας και Κώστας Ξυδέας, καθώς και εκατοντάδες άλλοι λαϊκοί αγωνιστές της περιοχής.
Στις 27-28 Μαρτίου 1942 ομάδα ανταρτών, με αρχηγούς αυτούς τους δύο, χτύπησε Ιταλικό απόσπασμα στη Σαϊδώνα, προξενώντας σε αυτό μεγάλες απώλειες. Η ενέργεια αυτή αποτελεί μια από τις πρώτες αντιστασιακές πράξεις στη χώρα μας κατά των κατακτητών. Δυστυχώς η πρωτοβουλία αυτή δεν είχε συνέχεια, γιατί τελικά επικράτησε η άποψη των «σωφρόνων», αυτών δηλαδή που υπερτιμούσαν την ισχύ του εχθρού και υποστήριζαν ότι «οι αντικειμενικές συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές για τη δημιουργία αντάρτικου, αφού ο πληθυσμός της Πελοποννήσου είναι συντηρητικός και αντιδραστικός» ή ότι «ο ένοπλος αγώνας είναι πρόωρος για την Πελοπόννησο».
Το αποτέλεσμα ήταν να χτυπηθούν βάναυσα τα μέλη της ηρωικής αυτής ομάδας ανταρτών από τους Ιταλούς, όταν πείστηκαν να παραδώσουν τα όπλα τους. Ο στρατιωτικός διοικητής της ομάδας, ο ήρωας Ηλίας Νοέας καταδικάστηκε από το Ιταλικό Στρατοδικείο σε θάνατο και εκτελέστηκε, ο δε Ξυδέας και τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας καταδικάστηκαν σε πολυετή φυλάκιση. Με την ευκαιρία κάποιας Ιταλικής επετείου, ο φασίστας Μουσολίνι έδωσε χάρη στους φυλακισμένους και έτσι το καλοκαίρι του 1943 ο Κώστας Ξυδέας ελευθερώθηκε. Αμέσως κατατάχτηκε στον ΕΛΑΣ και έλαβε μέρος σε πολλές μάχες κατά των κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους. Τον Ιούλιο του 1944 ονομάζεται αξιωματικός της Λαϊκής Πολιτοφυλακής.
Μετά την απελευθέρωση και τη συμφωνία της Βάρκιζας, ο Κ. Ξυδέας, έχοντας πικρή πείρα από τα γεγονότα της Σαϊδώνας το Μάρτιο του 1942, που έγινε το λάθος και οι αντάρτες του Ταϋγέτου παρέδωσαν τα όπλα τους, δεν παρέδωσε τον οπλισμό του όπως έκαναν σχεδόν όλοι οι αντάρτες του ΕΛΑΣ, και όταν άρχισε ο μονόπλευρος εμφύλιος, το Μάρτιο του 1945 κατέφυγε στον κεντρικό Ταΰγετο όπου βρίσκονταν και άλλοι καταδιωκόμενοι αγωνιστές. Τον Αύγουστο του 1946 η ομάδα Ξυδέα άρχισε τον ένοπλο αγώνα κατά του κυβερνητικού στρατού και των ένοπλων συμμοριών του παρακράτους. Αυτή η ομάδα αποτέλεσε τον πυρήνα της δημιουργίας του Αρχηγείου Ταϋγέτου του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.
Στη διάρκεια του εμφυλίου ο Κ. Ξυδέας αναδείχθηκε σε στρατιωτικό στέλεχος του ΔΣΕ. Διακρινόταν για τη ψυχραιμία του στη διάρκεια της μάχης, την αποφασιστικότητά του, την προσωπική του παλικαριά και τις στρατιωτικές ικανότητές του στη εφαρμογή της αντάρτικης τεχνικής. Γι αυτό αναδείχθηκε σε στρατιωτικό διοικητή Λόχου του ΔΣΕ (Άνοιξη 1947), σε διοικητή Τάγματος (στις αρχές του 1948 – οπότε με Διαταγή του Γενικού Αρχηγείου του ΔΣΕ ονομάζεται Ταγματάρχης) και διοικητής του Αρχηγείου Ταϋγέτου το 1948.
Στις 13/6/1949 στη θέση «Λάκκα Καρβέλι» του Οικισμού Πηγάδια Μεσσηνίας, στον κεντρικό Ταΰγετο, περικυκλώθηκε από μεικτό απόσπασμα χωροφυλακής-ΜΑΥδων, μαζί με τον αντάρτη Ν. Περδικέα. Αρνήθηκαν να παραδοθούν και αμύνθηκαν για μισή ώρα μέχρι που εξάντλησαν όλα τα πυρομαχικά τους. Αφού τους σκότωσαν πήραν το πτώμα του Κ. Ξυδέα, το μετέφεραν στην Καλαμάτα πάνω σε μια σκάλα και τον διαπόμπευσαν παρακρατικοί, χιτοσυμμορίτες, χωροφύλακες και ελάχιστοι φανατισμένοι μοναροφασίστες, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν ταγματασφαλίτες την περίοδο της Κατοχής.
Επίσης οι χιτοσυμμορίτες και ο αστικός στρατός σκότωσαν τη γυναίκα του Σταθούλα και έσφαξαν τα δύο τους παιδιά, Χρήστο και Αλέξανδρο, εφτά και δύο χρονών αντίστοιχα!».
ΠΗΓΗ: kalamatajournal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου